προθυρώα

(I)

ἡ, Α

το πρόθυρο, η αυλόπορτα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού θηλ. ενός αμάρτυρου επιθ. *προθυρῷος (πρβλ. προικ-ῴος)].

————————

(II)

τὰ, Μ

τα μέρη που βρίσκονται στα πρόθυρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού ουδ. ενός αμάρτυρου επιθ. *προθυρ-ῷος].